W południe 16 sierpnia 1920 roku do Radzynia wkroczyła jazda majora Feliksa Jaworskiego, wyzwalając miasto spod władzy bolszewików, wypierając jednostki Grupy Mozyrskiej w kierunku Łukowa i Mordów. Po drodze w Borkach 1 Szwadron Pułku Lubelskiego zaszarżował na sowiecką piechotę, którą rozpędził. Ten sam szwadron wyparł nieprzyjaciela z Radzynia. Zdobyto 80 jeńców, furaż, prowiant i broń z amunicją. Następnego dnia pod Kąkolewnicą Jaworski rozbił 170 Brygadę Strzelców. 17 sierpnia 1920 roku około 14.00 jazda majora Jaworskiego zajęła Międzyrzec Podlaski. W tym miejscu  wypada przypomnieć, że w czasach II RP w Muzeum 19 Pułku Ułanów Wołyńskich  na ścianie  wokół portretu zwycięskiego Wodza Naczelnego marszałka Józefa Piłsudskiego, znajdowały się  fotografie generałów i pułkowników i dowódców, którym zawdzięczamy zwycięstwo w wojnie z bolszewikami w latach 1918 - 1920.  Tam również znajdowało się zdjęcie majora Feliksa Jaworskiego.

Czytaj więcej

Z dr Lucyną Kulińską rozmawiał Janusz Paluch "Rozmowy o Kresach i nie tylko" Kraków 2010 Małe wydawnictwo. Wywiad przeprowadzony w kwietniu 2008 roku.

Na temat zbrodni nacjonalistów ukraińskich na Polakach dokonanych na Kresach  napisano już sporo książek. Pani jest autorką kilku z nich. Niedawno ukazała się także książka  ks. Tadeusza Isakowicza - Zaleskiego. Czy można powiedzieć, że ten temat został wyczerpany?

Nie, nie został wyczerpany. Nie wszyscy sobie uzmysławiają, że dotychczas żadna z polskich wyższych uczelni nie podjęła oficjalnie tego tematu. Mówimy tu o dziesiątkach instytutów historii działających obecnie w Polsce. Naukowcy, którzy starają się badać to zagadnienie, muszą liczyć się z dużymi problemami. Jest paradoksem, że najcenniejsze opracowania, które napisano o ludobójstwie na Kresach, powstały poza obiegiem naukowym. Zarówno praca państwa Siemaszków o Wołyniu, jak i obszerne trzytomowe dzieła poświęcone województwom Małopolski Wschodniej, przygotowane przez Wrocławskie Stowarzyszenie Badania Zbrodni Nacjonalistów Ukraińskich, nie zostały napisane przez zawodowych historyków.

Czytaj więcej

 Kilka dni temu postanowiłem trochę pobuszować w internecie w poszukiwaniu wspomnień Kresowian, których jeszcze nie czytałem. Ku mojemu  zaskoczeniu natrafiłem na "Jarosławską Księgę Kresowian". Muszę się przyznać, że nie miałem pojęcia o jej istnieniu. Wszedłem na stronę (http://jaroslawskaksiegakresowian.pl/ ) , jak się okazało Stowarzyszenia "Dziedzictwo Kresów" ( załączone zdjęcie pochodzi a tej strony). Stowarzyszenie zostało zarejestrowane 14 marca 2011 r. z siedzibą w Jarosławiu. Cel organizacji zapisano cyt." Podtrzymywanie tradycji narodowej oraz zachowanie pielęgnowanie i ochrona świadomości narodowej, obywatelskiej, kulturowej 2. Działalność wspomagająca rozwój kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i tradycji 3. Ochrona pamięci narodowej dotyczącej kresów wschodnich RP. " Na w/w stronie miedzy innymi znalazłem również informację, że " Od 2016 roku nasze stowarzyszenie realizuje projekt pt. „Skąd nasz ród. Jarosławska Księga Kresowian”, którego celem było stworzenie strony internetowej, na której gromadzone są wszelkiego rodzaju informacje o przybyłych zza wschodniej granicy Rodakach, ich losach, życiu codziennym tam i tutaj. Materiały te zbierają wspólnie z nauczycielami oraz członkami naszego stowarzyszenia, uczniowie jarosławskich i podjarosławskich gimnazjów, szkół podstawowych i średnich, których zaprosiliśmy do współpracy. 

Czytaj więcej

/ Ernest Malinowski, ok. 1890 r.autor nieznany Fotografia peruwiańska

Kresy I Rzeczypospolitej sięgały dzisiejszych ziem Ukrainy, Białorusi i Litwy. Miały dla Polski olbrzymią wartość nie tylko obronną, ale przede wszystkim kulturalną i ekonomiczną. Były rzecz można fundamentem istnienia Rzeczypospolitej. Podkreślały jej znaczenie, nadawały Polsce kształt mocarstwa. W tysiącach chat, dworów, pałaców rodziły się najświatlejsze umysły Rzeczypospolitej. Tych nazwisk jest tak wiele, że gdyby je opublikować brakłoby na nie tomów. Wspomnę tylko o niektórych: Jan II Sobieski, Stanisław Żółkiewski, Michał Korybut-Wiśniowiecki, Adam Kościuszko, Adam Mickiewicz. Juliusz Słowacki, Mikołaj Rej, Eliza Orzeszkowa, Józef  Piłsudski, Stanisław Lem, Kazimierz Górski, Stanisław Moniuszko, Ignacy Jan Paderewski, Wojciech Kilar, Stanisław Skalski, Zbigniew Cybulski, Jerzy Janicki. Wielu musiało opuścić Polskę. Nie dane im było nigdy więcej dotknąć ziemi kresowej. Więzieni, wygnani z rodzinnej ziemi, zapuszczali korzenie w różnych zakątkach świata.. Zapomniani pozostali z marzeniami wolnej polski, do której wielu nie dane było wrócić. Te marzenia przerwała śmierć. Jednym z nich był bohater tej opowieści Ernest Malinowski.

Czytaj więcej