- Anna Małgorzata Budzińska
- Kategoria: Barwy Kresów
- Odsłony: 63
Ikony Matki Bożej
/ Matka Boża Włodzimierska
Sierpień w kościele katolickim to miesiąc maryjny. W prawosławiu również świętuje się w sierpniu Uspienije Preswiatoj Bohorodicy, czyli Zaśnięcie Najświętszej Bogurodzicy.
Jest kilka rodzajów ikon Matki Bożej. Malowałam różne z nich. Największą popularnością cieszą się te, które przedstawiają Maryję- Matkę Bożą tzw. „Eleusa”, czyli czuła i miłosierna, nazywana na Rusi „Umilenije”, natomiast w greckim wariancie te ikony nazywane były „Glykofilusa” – czyli słodki pocałunek.
Bogurodzica nachyla się nad Dzieciątkiem, a mały Jezus obejmuje Ją. Te dwie postaci przytulają się i dotykają policzkami. Na pierwszy rzut oka wydaje się to po prostu sielskim, wzruszającym obrazkiem. Jednak jest to ikona, więc w tej kompozycji zamknięta jest głęboka idea teologiczna: Bogurodzica ukazana jest nie tylko jako Matka tuląca Syna, ale i jako symbol duszy znajdującej się w bliskim kontakcie z Bogiem. Ta ikona należy do najbardziej mistycznych typów ikon maryjnych.
1 sierpnia 1941 r. w dniu proklamowania dystryktu Galicji, ze stolicą we Lwowie ukazało się specjalne wydanie „Kuriera Lwowskiego”, który stać się miał -jak zapowiadano - oficjalnym organem niemieckich władz okupacyjnych w języku polskim.
Emma z Jeleńskich Dmochowska to pisarka kompletnie wymazana z historii literatury polskiej przez PRL-owską cenzurę. Jej powieści nie znają nawet studenci filologii polskiej, choć kiedyś były bardzo poczytne i tłumaczone na obce języki. Po 1989 r. dwa najlepsze utwory Dmochowskiej, czyli „Panienka” i „Dwór w Haliniszkach” zostały przypomniane i wydane ponownie, jednak pozostała twórczość pisarki nadal pozostaje w zapomnieniu. Warto otrzepać ją z kurzu!