Jak udało się nam ustalić: “ Gdański Kantor Wydawniczy “  wydał w 2018  roku książkę “Angielka na Kresach”  ISBN: 978-83-62129-27-0, poniżej krótka recenzja wydawcy.

“Irene Bochwic-Radwan mieszkała na Kresach, na Ziemi Nowogródzkiej, w okresie międzywojennym.

Była żoną ziemianina Lucjana Bochwica. Swoje wspomnienia z tamtego okresu spisała nadając im tytuł “Angielka na Kresach”.

Krystyna Jabłońska z domu Bochwic wspomina, że gniazdem rodzinnym były Waszkowce. Tam się wychowały dzieci Floriana, uważanego za założyciela rodu. - My znamy tę część rodziny, która pochodzi od Floriana Bochwica, który był jednym z pierwszych polskich filozofów - mówi Krystyna Jabłońska. Rodzina żyła trochę na Litwie, a trochę na Białorusi. Florian ożenił się z Pauliną Majewską, która była siostrzenicą Adama Mickiewicza.

Z tego małżeństwa urodziło się pięcioro dzieci: Lucjan I, Jan, Otton, Roman i córka Amelia. Synem Lucjana I był Lucjan II, a synem tego Lucjana również Lucjan III. I to on ożenił się z tytułową Angielką.

Czytaj więcej

Polski IPN na swojej stronie zamieścił informację:  Kim jest Dmytro Klaczkiwski, którego chce upamiętnić ukraiński parlament?

Rada Najwyższa Ukrainy przyjęła uchwałę w sprawie upamiętnienia ważnych dat i jubileuszy w 2021 roku. Są wśród nich wydarzenia i ludzie wspólni dla historii obu narodów. Jedną z osób, które chce wyróżnić ukraiński parlament jest Dmytro Klaczkiwski, główny sprawca rzezi wołyńskiej dokonanej na Polakach. Kim był Dmytro Klaczkiwski? Przeczytaj tekst historyka IPN.

Mrosław Szumiło: Dmytro Klaczkiwski  „Kłym Sawur” – główny sprawca ludobójstwa wołyńskiego:  Do dziś trwają spory historyków wokół przyczyn zbrodni wołyńskiej dokonanej przez ukraińskich nacjonalistów w 1943 roku. Nie zachowały się pisemne rozkazy, jednakże wszystkie dowody i poszlaki wskazują, że bezpośrednią odpowiedzialność za rozpętanie fali mordów na polskiej ludności cywilnej ponosi ówczesny dowódca UPA na Wołyniu – Dmytro Klaczkiwski ps. „Kłym Sawur”. (....)

Czytaj więcej

/ ks. Antoni Kij

Antoni Kij (ur. 13 czerwca 1916 w Stryju, zm. 12 sierpnia 1984 w Gdyni) - ksiądz katolicki, męczennik, nauczyciel, kapelan i oficer Wojska Polskiego, długoletni proboszcz w Środzie Śląskiej, Malczycach, Legnickim Polu, Gryfowie Śląskim w Międzylesiu. W roku 1984 został w Gdyni uprowadzony torturowany przez nieznanych sprawców i porzucony w miejscowym parku. Podobnie jak w przypadku księży: Popiełuszki, Niedzielaka, Zycha, Suchowolca, Palimąki, Kowalczyka za zbrodnią stały służby bezpieczeństwa PRL.

Ukończył gimnazjum w Stryju, następnie studia teologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od roku 1940 pracował jako duszpasterz w diecezji lwowskiej k. Tarnopola w Jeziernej i w Czernielowie Mazowieckim. Działał w konspiracji Armii Krajowej przyjmując przysięgi żołnierzy.

Ostrzeżony przed próbą mordu ze strony banderowców OUN UPA w lipcu 1944 roku wstąpił do wojska, gdzie był kapelanem I Armii Wojska Polskiego. Przeszedł cały szlak bojowy, docierając aż do Berlina. We wrześniu 1945 roku został zdemobilizowany w stopniu majora WP.

Czytaj więcej

/ Janusz Marian Paluch – polski dziennikarz, animator kultury, pisarz. Żródło Wikipedia

Nie przypadkowo wybrałem Lwów, aby w tym właśnie mieście napisać recenzję  książki autorstwa Janusza M. Palucha „Rozmowy o Kresach i nie tylko”. W czasie moich spotkań autorskich w redakcji „Lwowskich Spotkań” redaktor naczelna tego lwowskiego miesięcznika społeczno – kulturalnego Bożena Rafalska przekazywała dar autora w postaci  książki – dokumentu historycznego. Zważywszy, iż autor jest z- cą redaktora naczelnego kwartalnika „Cracovia Leopolis” ukazującego się w Krakowie, temat  rozmów - wywiadów kresowych nie zaistniał przez przypadek tematyczny.

Książka zawiera 17 wywiadów z osobami ściśle rodzinnie związanymi z Kresami Południowo – Wschodnimi II Rzeczypospolitej, lub z Polakami wiernymi tym ziemiom.

Owych siedemnaście wywiadów autor  spisał w latach 1995 – 2010;  ukazały się one na łamach „Cracovia Leopolis”, kwartalnika wydawanego przez Krakowski Oddział Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich, oraz nowojorskiego „Przeglądu Polskiego” – dodatku kulturalnego „Nowego Dziennika”.

Czytaj więcej