Województwo lwowskie – województwo II Rzeczypospolitej istniejące w latach 1920–1944 (utworzone 23 grudnia 1920) ze stolicą we Lwowie oraz w okrojonej postaci w latach 1944–1945 (18 sierpnia 1945 przekształcone w województwo rzeszowskie). Innymi głównymi miastami województwa były Lwów, Borysław, Drohobycz, Jarosław, Krosno, Przemyśl, Rawa Ruska, Rzeszów, Sambor, Sanok i Żółkiew. Powierzchnia województwa wynosiła 28,4 tys. km². Województwo liczyło 27 powiatów, 58 miast, 252 gminy wiejskie (stan na 30.9.1934).

Ludność

Ludność województwa 2.718.014 mieszkańców (30.09.1921) oraz 3.128.000 mieszkańców (9.12.1931).

Dane według spisu z roku 1921:

• Według narodowości:
  • Polacy – 56,6%; 1.537.986
  • Ukraińcy – 35,9%, 975.268
  • Żydzi – 7%, 190.368
  • Niemcy - 0,46%; 12.436
• Według wyznań:
  • rzymskokatolickie - 46,5%; 1.264.162
  • grekokatolickie - 41,4%; 1.126.207
  • mojżeszowe- 11,5% ; 313.206
  • ewangelickie - 0,46%; 12.403

Podział administracyjny

Powierzchnia powiatów według stanu na 1939 r., w przypadku wcześniejszego zniesienia lub zmiany przynależności wojewódzkiej powiatu na ostatni rok istnienia w ramach danego województwa. Liczba ludności na podstawie spisu powszechnego z 1931 r., w przypadku powiatów zniesionych lub przeniesionych przed tą datą, dane ze spisu powszechnego z 1921 r.

Z zasobów Wikipedii