Był to pierwszy oddział zbrojny w pow.kowelskim który otwarcie, z bronią w rękach wyjechał 13 lipca 1943 r. z Radowicz do Zasmyk.Uczyniono to z obawy przed atakiem Ukraińców, którzy w przeważającej liczbie zamieszkiwali Radowicze.
- Henryk Nadratowski d-ca ppor. ps."Znicz" "Wilkoń"
- Jan Sobczyk ps."Buzdygan"
- Henryk Sobczyk ps."Lisek"
- Tadeusz Golik ps."Gwiazda"
- Mieczysław Łodej
- Bednarek Mieczysław ps."Mantel"(Zamordowany 18.VIII 1943, przez UPA)
- Wacław Rakowski ps."Wicher"
- Stanisław Romankiewicz ps."Zając"( zginął w bitwie z UPA 31.VIII.1943r. Gruszówka)
- Mieczysław Romankiewicz ps."Sarna"
- Zygmunt Romankiewicz ps."Brzoza"
- Antoni Romankiewicz (zginął 25.XII.1943r. w bitwie z Upa w Janówce)
- Zenon Leśniewski ps."Gałązka"
- Antonina Leśniewska ps."Wierna"
- Jadwiga Leśniewska ps."Kozaczek"
- Eugeniusz Leśniewski (pierwszy d-ca grupy)
- Antoni Leśniewski ( zamordowany z bratem Eugeniuszem i ojcem przez Ukraińców w1943r.)
- Marceli Leśniewski ( ojciec jpw.Radowicze)
- Kazimierz Daszkiewicz (Zamordowany we wsi Dąbrowa koło Turzyska w lipcu 1943)
Oddział uzbrojony został przez Stanisława i Mieczysława Romankiewiczów, którzy zdobyli i przechowywali broń w tajemnicy przed wszystkimi. Arsenał broni braci Leśniewskich, w tym ckm. nie został odnaleziony, ponoć dokonano tego przypadkiem dopiero po wojnie obrabiając ich pole.
Cała "grupa radowicka", jak odnotowano w meldunkach, weszła w skład "lotnego oddziału zbrojnego AK" por.Jastrzębia" (Czermińskiego) który przybył do Zasmyk nocą 16/17 lipca 1943 r. Podstawowe iformacje pochodzą z relacji Ryszarda Romankiewicza ,który był świadkiem wydarzeń.
Dodatkowe zaczerpnięte zostały z ksiązki J.Turowskiego "Pożoga Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK i relacji Zenona Lesniewskiego zamieszczonej w książce L.Kulińskiej "Dzieci Kresów II".
